Program

Szkolenie ma charakter warsztatowy. Zajęcia prowadzone są metodami aktywnymi: burza mózgów, ćwiczenia indywidualne i w grupach, analiza przypadku, dyskusje moderowane, krótkie prezentacje i testy diagnostyczne.

• Style komunikowania się a typy osobowości i role w grupie, systemy reprezentacji sensorycznej – autodiagnoza
• Asertywna komunikacja w pracy urzędnika – rozróżnienie zachowań asertywnych, uległych i agresywnych, model asertywnej odmowy, wyrażanie i przyjmowanie krytyki, mapa asertywności
• Komunikacja werbalna i niewerbalna – co wpływa negatywnie, a co pozytywnie na wizerunek urzędnika i urzędu
• Przeszkody związane z procesem komunikacji – jak je rozpoznać, techniki umożliwiające przezwyciężenie trudnych sytuacji, rodzaje filtrów osobistych
• Profesjonalna autoprezentacja pracownika urzędu – m. in. wskaźniki sympatii, braku asertywności, pewności siebie, władzy, statusu i dominacji, znaczenie kolorów
• W poszukiwaniu lepszego zrozumienia – rodzaje i funkcje pytań, różnica między słuchaniem aktywnym a biernym, parafraza a klaryfikacja, komunikat „ja” i jego zastosowanie
• Praca z trudnym klientem – przełamywanie negatywnych wzorców zachowań
• Język dobrej komunikacji, środki argumentacji  
• Zapoznanie z podstawowymi elementami wzorcowego tekstu urzędowego
• Ortografia (użycie wielkich i małych liter, pisownia łączna i rozdzielna, pisownia partykuły przeczącej nie), najnowsze zmiany w zakresie ortografii, zapis liczb, dat, nazw i tytułów aktów prawnych, zasady przywoływania ustaw i rozporządzeń) oraz interpunkcja
• Odmiana wyrazów kłopotliwych (m.in. odmiana nazwisk)
• Składnia – związek zgody, związek rządu, zasady używania wyrazów funkcyjnych, szyk wyrazów w zdaniu, użycie imiesłowowych równoważników zdań
• Kompozycja zdania złożonego – głównie zasady porządkowania treści, skróty składniowe
• Skróty i skrótowce w zdaniu – skrótowce naruszające normę, różnica między skrótem a skrótowcem
• Dobór wyrazów i związków frazeologicznych – zgodność ze znaczeniem, zharmonizowanie z kontekstem, wieloznaczność, użycie synonimów, łączliwość
• Ekonomiczność treściowa (pleonazmy i tautologie), szablon językowy, wyrazy nadużywane
• Styl tekstów urzędowych – cechy stylu komunikatywnego a styl ciężki, struktury opisowe i rozwlekłe, nieuzasadniona podniosłość, nieuzasadniona potoczność
• Zasady prostego języka w korespondencji oficjalnej
• Redagowanie informacji pod kątem osób z niepełnosprawnościami
• Spójność i kompozycja tekstu
• Najnowsze polskie słownictwo (m. in. zapożyczenia, wyrazy modne)
• Korespondencja oficjalna (maile, pisma urzędowe) – struktura, budowa i standaryzacja  tekstu, zwroty grzecznościowe, formuły rozpoczynające i kończące
• Prawidłowe pod względem technicznym rozmieszczenie tekstu w piśmie urzędowym
• Zasady netykiety
• Tytulatura – sposoby zwracania się w mowie i w piśmie do osób pełniących funkcje publiczne